กลุ่มข้อมูลด้านวิศวกรรมและเทคโนโลยี

ถุงพลาสติกแตกสลายได้ทางชีวภาพแบบใช้ครั้งเดียวจากวัสดุฐานเทอร์โมพลาสติกสตาร์ช

... 14 กุมภาพันธ์ 2568
ถุงพลาสติกแตกสลายได้ทางชีวภาพแบบใช้ครั้งเดียวจากวัสดุฐานเทอร์โมพลาสติกสตาร์ช
ภาพนี้สร้างโดย Image GPT เมื่อวันที่ 14 กุมภาพันธ์ 2568

บทวิเคราะห์งานวิจัย

งานวิจัยนี้มุ่งพัฒนาถุงพลาสติกชีวภาพแบบใช้ครั้งเดียวจากวัสดุผสมเทอร์โมพลาสติกสตาร์ช (TPS) และพอลิบิวทิลีนแอดิเพท-โค-เทเรฟทาเลท (PBAT) ซึ่งเป็นนวัตกรรมที่ตอบโจทย์ความต้องการด้านความยั่งยืนและเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม การใช้ TPS เป็นฐานหลักช่วยลดการพึ่งพาพลาสติกปิโตรเคมี ขณะที่การผสม PBAT ช่วยเพิ่มความแข็งแรง ทนทาน และความสามารถในการขึ้นรูปเป็นฟิล์ม การเลือกใช้เครื่องอัดรีดฟิล์มเป่าในระดับอุตสาหกรรมแสดงถึงความตั้งใจในการผลิตในระดับอุตสาหกรรมจริง ซึ่งแตกต่างจากงานวิจัยในห้องปฏิบัติการทั่วไป

จุดเด่นของงานวิจัยนี้อยู่ที่การทดลองและปรับแต่งสูตรวัสดุผสม TPS/PBAT เพื่อให้ได้สมบัติทางกายภาพที่เหมาะสมกับการใช้งาน เช่น ความหนา ความเรียบเนียน และความแข็งแรง การทดลองกับอัตราส่วน TPS/PBAT ที่แตกต่างกัน (40/60 และ 50/50) และการเติมแคลเซียมคาร์บอเนต แสดงให้เห็นถึงความละเอียดรอบคอบในการค้นหาสูตรที่เหมาะสมที่สุด ทั้งในแง่สมรรถนะและต้นทุน การที่ฟิล์มสามารถพิมพ์สี ทำจีบข้าง และปิดผนึกด้วยความร้อนได้ แสดงถึงศักยภาพในการนำไปใช้ผลิตถุงพลาสติกหลากหลายรูปแบบ เช่น ถุงหูหิ้ว ถุงขยะ และถุงบรรจุอาหาร

การศึกษาต้นทุนการผลิตก็เป็นอีกหนึ่งองค์ประกอบที่สำคัญ การลดต้นทุนโดยการเติมแคลเซียมคาร์บอเนต แต่ต้องแลกกับความหนาและความขรุขระของฟิล์ม สะท้อนให้เห็นถึงการหาจุดสมดุลระหว่างต้นทุนและคุณภาพ ซึ่งเป็นปัจจัยสำคัญในการนำงานวิจัยไปสู่เชิงพาณิชย์ ความสำเร็จในการผลิตถุงพลาสติกจากฟิล์มเป่าด้วยเครื่องจักรในระดับอุตสาหกรรม เป็นการพิสูจน์ความเป็นไปได้ในการผลิตในปริมาณมาก และการใช้งานจริง ซึ่งเป็นขั้นตอนที่สำคัญในการนำนวัตกรรมนี้ไปใช้ประโยชน์อย่างแพร่หลาย

นอกจากนี้ รายการตัวอย่างการใช้งานที่หลากหลาย เช่น ถุงขยะอินทรีย์ ถุงบรรจุผักผลไม้ หมวกคลุมผม แผ่นรองนั่งชักโครก และแผ่นดูดซับของเหลว แสดงให้เห็นถึงความสามารถในการปรับใช้ถุงพลาสติกชีวภาพนี้ได้ในหลายอุตสาหกรรม และตอบสนองความต้องการที่แตกต่างกัน ซึ่งช่วยขยายตลาดและโอกาสทางธุรกิจได้อย่างมากมาย งานวิจัยนี้ไม่ได้เพียงแค่พัฒนาผลิตภัณฑ์ใหม่ แต่ยังแสดงให้เห็นถึงกระบวนการวิจัยและพัฒนาที่ครอบคลุม ตั้งแต่การออกแบบสูตร การทดสอบ การผลิตในระดับอุตสาหกรรม และการวิเคราะห์ต้นทุน ซึ่งเป็นแบบอย่างที่ดีสำหรับงานวิจัยและพัฒนาผลิตภัณฑ์ที่ยั่งยืนอื่นๆ

อย่างไรก็ตาม งานวิจัยนี้ควรมีการวิเคราะห์เพิ่มเติมเกี่ยวกับอายุการย่อยสลายของถุงพลาสติกในสภาพแวดล้อมจริง เพื่อให้ได้ข้อมูลที่ครบถ้วนเกี่ยวกับความยั่งยืนของผลิตภัณฑ์ รวมถึงการศึกษาผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมในระยะยาว เช่น การปล่อยก๊าซเรือนกระจกในกระบวนการผลิต และการศึกษาเกี่ยวกับความปลอดภัยของวัสดุ เพื่อยืนยันว่าปลอดภัยต่อผู้บริโภคและสิ่งแวดล้อมอย่างแท้จริง

งานวิจัยนี้เหมาะกับอุตสาหกรรมใด

งานวิจัยนี้เหมาะกับอุตสาหกรรมการผลิตบรรจุภัณฑ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งอุตสาหกรรมที่เน้นความยั่งยืนและเป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม เช่น อุตสาหกรรมอาหาร อุตสาหกรรมเครื่องสำอาง อุตสาหกรรมการแพทย์ และอุตสาหกรรมการเกษตร เหตุผลก็คือถุงพลาสติกชีวภาพที่พัฒนาขึ้นสามารถนำไปใช้เป็นบรรจุภัณฑ์สำหรับสินค้าหลากหลายประเภท และสามารถย่อยสลายได้ตามธรรมชาติ ซึ่งช่วยลดปัญหาขยะพลาสติก และตรงกับความต้องการของผู้บริโภคที่หันมาใส่ใจสิ่งแวดล้อมมากขึ้น นอกจากนี้ งานวิจัยนี้ยังเหมาะกับอุตสาหกรรมที่ต้องการลดต้นทุนการผลิต โดยการเลือกใช้สูตรวัสดุผสมที่เหมาะสม และผลิตในระดับอุตสาหกรรม

งานวิจัยนี้เหมาะกับอาชีพใด

งานวิจัยนี้เหมาะกับผู้เชี่ยวชาญด้านวิทยาศาสตร์และวิศวกรรมวัสดุ วิศวกรเคมี วิศวกรเครื่องจักร นักวิทยาศาสตร์ด้านสิ่งแวดล้อม และนักวิจัย เพราะงานวิจัยนี้เกี่ยวข้องกับการออกแบบ การทดสอบ และการผลิตวัสดุใหม่ ซึ่งต้องอาศัยความรู้และทักษะเฉพาะทาง นอกจากนี้ งานวิจัยนี้ยังเหมาะกับผู้ประกอบการ ผู้จัดการ และนักการตลาด ที่สนใจในการพัฒนาผลิตภัณฑ์ใหม่ และการนำผลิตภัณฑ์ไปสู่ตลาด เพราะต้องใช้ความรู้เกี่ยวกับการตลาด การจัดการ และการเงิน ในการวางแผน การผลิต และการจำหน่ายผลิตภัณฑ์

 

สร้างบทวิเคราะห์โดย Gemini เมื่อวันที่ 14 กุมภาพันธ์ 2568
รหัสโครงการ : 7215
หัวหน้าโครงการ : รศ.ดร. รังรอง ยกส้าน
ปีงบประมาณ : 2563
หน่วยงาน : มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
สาขาวิจัย : กลุ่มข้อมูลด้านวิศวกรรมและเทคโนโลยี
ประเภทโครงการ : โครงการเดี่ยว
สถานะ : ปิดโครงการ
คำสำคัญ :
วัตถุประสงค์ : 1. เพื่อพัฒนาสูตรวัสดุผสมเทอร์โมพลาสติกสตาร์ช/พอลิบิวทิลีนแอดิเพท-โค-เทเรฟทาเลท (TPS/PBAT) ให้สามารถขึ้นรูปได้อย่างต่อเนื่องด้วยเครื่องอัดรีดฟิล์มเป่า (film blowing machine) และให้ฟิล์มที่มีสมบัติเหมาะสมสำหรับการผลิตถุงพลาสติกแบบใช้ครั้งเดียว เช่น ถุงขยะอินทรีย์จากครัวเรือน ถุงหูหิ้วหรือถุงม้วนที่ใช้บรรจุผัก/ผลไม้ในซูเปอร์มาร์เก็ต เป็นต้น2. เพื่อทดลองขยายระดับการผลิตและการขึ้นรูปฟิล์มเป่า (blown film) จากวัสดุผสม TPS/PBAT รวมทั้งการผลิตถุงจากฟิล์มเป่าดังกล่าว โดยใช้เครื่องมือ/เครื่องจักรที่มีกำลังการผลิตในระดับอุตสาหกรรม3. เพื่อศึกษาความเป็นไปได้ในการผลิตและใช้งานจริงของถุงจากวัสดุผสม TPS/PBAT

รศ.ดร. รังรอง ยกส้าน. (2563). ถุงพลาสติกแตกสลายได้ทางชีวภาพแบบใช้ครั้งเดียวจากวัสดุฐานเทอร์โมพลาสติกสตาร์ช. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. กรุงเทพมหานคร.

รศ.ดร. รังรอง ยกส้าน. 2563. "ถุงพลาสติกแตกสลายได้ทางชีวภาพแบบใช้ครั้งเดียวจากวัสดุฐานเทอร์โมพลาสติกสตาร์ช". มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. กรุงเทพมหานคร.

รศ.ดร. รังรอง ยกส้าน. "ถุงพลาสติกแตกสลายได้ทางชีวภาพแบบใช้ครั้งเดียวจากวัสดุฐานเทอร์โมพลาสติกสตาร์ช". มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, 2563. กรุงเทพมหานคร.

รศ.ดร. รังรอง ยกส้าน. ถุงพลาสติกแตกสลายได้ทางชีวภาพแบบใช้ครั้งเดียวจากวัสดุฐานเทอร์โมพลาสติกสตาร์ช. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์; 2563. กรุงเทพมหานคร.

Creative Commons : CC

Creative Commons
Attribution ให้เผยแพร่ ดัดแปลง โดยต้องระบุที่มา