การพัฒนากระบวนการรีไซเคิลปูนปลาสเตอร์จากอุตสากรรมเครื่องประดับ
บทวิเคราะห์งานวิจัย
งานวิจัยนี้มุ่งเน้นการพัฒนากระบวนการรีไซเคิลปูนปลาสเตอร์จากอุตสาหกรรมเครื่องประดับ ซึ่งเป็นการแก้ปัญหาสิ่งแวดล้อมและลดต้นทุนการผลิตไปพร้อมๆ กัน จุดเด่นของงานวิจัยนี้อยู่ที่การศึกษาอย่างละเอียดเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงคุณสมบัติของปูนปลาสเตอร์ใช้แล้วตามระยะเวลาการเก็บรักษา โดยใช้เครื่องมือวิเคราะห์อย่าง XRD เพื่อตรวจสอบองค์ประกอบและการเปลี่ยนแปลงเฟส การวิเคราะห์ด้วยเทคนิคนี้ทำให้สามารถเข้าใจถึงกลไกการเสื่อมสภาพของปูนปลาสเตอร์ได้อย่างชัดเจน และเป็นพื้นฐานสำคัญในการพัฒนาสูตรผสมเพื่อการรีไซเคิลที่มีประสิทธิภาพ
การทดลองเก็บตัวอย่างปูนปลาสเตอร์ใช้แล้วเป็นระยะเวลา 1, 4 และ 6 สัปดาห์ สะท้อนให้เห็นถึงความใส่ใจในรายละเอียดของการเปลี่ยนแปลงคุณสมบัติตามเวลา ซึ่งเป็นปัจจัยสำคัญที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพของกระบวนการรีไซเคิล การวิเคราะห์การเปลี่ยนแปลงเฟสที่อุณหภูมิต่างๆ และการวิเคราะห์การขยายตัวทางความร้อน ช่วยให้เข้าใจถึงพฤติกรรมของวัสดุเมื่อถูกความร้อน ข้อมูลเหล่านี้มีประโยชน์อย่างยิ่งในการกำหนดเงื่อนไขการอบแห้งและการหลอมรวมที่เหมาะสม เพื่อให้ได้ปูนปลาสเตอร์รีไซเคิลที่มีคุณภาพ และสามารถนำกลับมาใช้ได้อย่างมีประสิทธิภาพ
งานวิจัยได้ทดลองผสมปูนปลาสเตอร์ใช้แล้วกับควอตซ์และแคลเซียมซัลเฟตเฮมิไฮเดรต โดยมีการศึกษาอัตราส่วนที่เหมาะสมเพื่อลดปัญหาการหดตัวของปูนรีไซเคิล การหดตัวเป็นปัญหาสำคัญในการหล่อเครื่องประดับ เนื่องจากอาจทำให้ผลิตภัณฑ์เสียรูปทรงหรือเกิดรอยแตก การที่งานวิจัยสามารถลดปัญหาการหดตัวได้ด้วยการเพิ่มแคลเซียมซัลเฟตเฮมิไฮเดรต ถือเป็นความสำเร็จที่สำคัญ แสดงให้เห็นถึงความเข้าใจในกลไกการหดตัวและความสามารถในการแก้ไขปัญหา การทดสอบการหล่อในโรงงานช่วยยืนยันประสิทธิภาพของสูตรผสมที่ได้ และระบุข้อจำกัดของปูนรีไซเคิล เช่น เหมาะสำหรับผลิตภัณฑ์ที่ไม่มีมุมเหลี่ยม ซึ่งเป็นข้อมูลที่สำคัญสำหรับการนำไปใช้งานจริง
อย่างไรก็ตาม งานวิจัยยังมีข้อจำกัดบางประการ เช่น การศึกษาเน้นที่การรีไซเคิลปูนปลาสเตอร์จากอุตสาหกรรมเครื่องประดับ อาจไม่สามารถนำไปใช้กับปูนปลาสเตอร์จากแหล่งอื่นได้โดยตรง เนื่องจากคุณสมบัติอาจแตกต่างกัน และขนาดตัวอย่างที่ใช้ในการทดลองอาจไม่ครอบคลุมความหลากหลายของปูนปลาสเตอร์ใช้แล้ว การศึกษาเพิ่มเติมเกี่ยวกับความทนทานของผลิตภัณฑ์ที่หล่อจากปูนปลาสเตอร์รีไซเคิล เช่น ความแข็งแรง ความคงทนต่อการกัดกร่อน และความต้านทานต่อการแตกร้าว ก็เป็นสิ่งที่จำเป็น เพื่อให้มั่นใจได้ว่าผลิตภัณฑ์ที่ได้มีคุณภาพเทียบเท่าหรือใกล้เคียงกับผลิตภัณฑ์ที่ผลิตจากปูนปลาสเตอร์ใหม่ และการประเมินความคุ้มค่าการลงทุนอย่างละเอียด โดยพิจารณาต้นทุนการรีไซเคิล ต้นทุนการจัดการขยะ และราคาขายผลิตภัณฑ์ จะช่วยเพิ่มความน่าเชื่อถือของผลงานวิจัยได้มากขึ้น
งานวิจัยนี้เหมาะกับอุตสาหกรรมใด
งานวิจัยนี้เหมาะอย่างยิ่งกับ อุตสาหกรรมเครื่องประดับ เนื่องจากตรงกับวัตถุประสงค์ของการวิจัยที่มุ่งเน้นการรีไซเคิลปูนปลาสเตอร์ใช้แล้วจากอุตสาหกรรมนี้โดยเฉพาะ นอกจากนี้ยังสามารถนำไปประยุกต์ใช้กับ อุตสาหกรรมที่ใช้ปูนปลาสเตอร์ในการหล่อแบบ เช่น อุตสาหกรรมการสร้างแบบจำลอง อุตสาหกรรมศิลปะ และอุตสาหกรรมการก่อสร้างบางประเภท แต่จะต้องมีการปรับปรุงสูตรและกระบวนการให้เหมาะสมกับคุณสมบัติและความต้องการของแต่ละอุตสาหกรรม เพราะคุณสมบัติของปูนปลาสเตอร์ใช้แล้วอาจแตกต่างกันไปตามการใช้งาน
งานวิจัยนี้เหมาะกับอาชีพใด
งานวิจัยนี้เหมาะกับผู้ที่ทำงานในสายงาน วิศวกรวัสดุ, นักวิทยาศาสตร์วัสดุ, นักเคมี, วิศวกรสิ่งแวดล้อม, และ นักวิจัย ที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาและวิจัยวัสดุ โดยเฉพาะผู้ที่สนใจด้านการรีไซเคิลและการพัฒนาเทคโนโลยีเพื่อความยั่งยืน นอกจากนี้ ยังเหมาะกับ ผู้ประกอบการ หรือ เจ้าของโรงงาน ที่เกี่ยวข้องกับอุตสาหกรรมเครื่องประดับ หรืออุตสาหกรรมที่ใช้ปูนปลาสเตอร์ในการหล่อแบบ ที่ต้องการลดต้นทุนการผลิตและการจัดการขยะ และเพิ่มประสิทธิภาพในการผลิต
| รหัสโครงการ : | 7274 |
| หัวหน้าโครงการ : | ผศ.ดร. สรินทร ลิ่มปนาท |
| ปีงบประมาณ : | 2563 |
| หน่วยงาน : | จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย |
| สาขาวิจัย : | กลุ่มข้อมูลด้านวิศวกรรมและเทคโนโลยี |
| ประเภทโครงการ : | โครงการเดี่ยว |
| สถานะ : | ปิดโครงการ |
| คำสำคัญ : | |
| วัตถุประสงค์ : | เพื่อพัฒนากระบวนการนำปูนหล่อเครื่องประดับกลับมาใช้ใหม่ ลดต้นทุนการผลิตและการกำจัดกากอุตสาหกรรม ประเมินความคุ้มค่าการลงทุน |
ผศ.ดร. สรินทร ลิ่มปนาท. (2563). การพัฒนากระบวนการรีไซเคิลปูนปลาสเตอร์จากอุตสากรรมเครื่องประดับ. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร, นครปฐม.
ผศ.ดร. สรินทร ลิ่มปนาท. 2563. "การพัฒนากระบวนการรีไซเคิลปูนปลาสเตอร์จากอุตสากรรมเครื่องประดับ". จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร, นครปฐม.
ผศ.ดร. สรินทร ลิ่มปนาท. "การพัฒนากระบวนการรีไซเคิลปูนปลาสเตอร์จากอุตสากรรมเครื่องประดับ". จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2563. กรุงเทพมหานคร, นครปฐม.
ผศ.ดร. สรินทร ลิ่มปนาท. การพัฒนากระบวนการรีไซเคิลปูนปลาสเตอร์จากอุตสากรรมเครื่องประดับ. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย; 2563. กรุงเทพมหานคร, นครปฐม.